Bijtwonden: verschil tussen versies
(→Eerste hulp) |
|||
| Regel 20: | Regel 20: | ||
Een '''bijtwond''' van mens of dier kan leiden tot ernstige beschadiging van de huid en onderliggende weefsels. Bijtwonden worden vaak veroorzaakt door honden, katten en (kleine) knaagdieren. Echter moeten ook verwondingen door de snavel van vogels gerekend worden tot de bijtwonden en als zodanig behandeld worden. | Een '''bijtwond''' van mens of dier kan leiden tot ernstige beschadiging van de huid en onderliggende weefsels. Bijtwonden worden vaak veroorzaakt door honden, katten en (kleine) knaagdieren. Echter moeten ook verwondingen door de snavel van vogels gerekend worden tot de bijtwonden en als zodanig behandeld worden. | ||
| − | Een bijtwond heeft vaak rafelige wondranden als gevolg van verscheuring door tanden en het trekken aan de wond. Aan de buitenzijde is vaak moeilijk te beoordelen hoe diep de wond is en welke weefsels zijn aangedaan. De weefsels kunnen ernstig zijn aangedaan. | + | Een bijtwond heeft vaak rafelige wondranden als gevolg van verscheuring door tanden en het trekken aan de wond. Aan de buitenzijde is vaak moeilijk te beoordelen hoe diep de wond is en welke weefsels zijn aangedaan. De weefsels kunnen ernstig zijn aangedaan. Door de bijtkracht van het dier kunnen de weefsels [[gekneusd]] raken en soms zelfs [[botbreuken|botten breken]]. |
Daarnaast zijn bijtwonden per definitie [[besmet]] ([[geïnfecteerd]]), doordat in de mond van mensen en dieren veel verschillende bactieren voorkomen. Bijtwonden van mensen hebben het grootste risico op [[infectie]], omdat de afweer tegen deze 'lichaamseigen' bacteriën vaak slecht is en gevaarlijke infecties kunnen optreden. | Daarnaast zijn bijtwonden per definitie [[besmet]] ([[geïnfecteerd]]), doordat in de mond van mensen en dieren veel verschillende bactieren voorkomen. Bijtwonden van mensen hebben het grootste risico op [[infectie]], omdat de afweer tegen deze 'lichaamseigen' bacteriën vaak slecht is en gevaarlijke infecties kunnen optreden. | ||
Huidige versie van 6 dec 2012 om 15:58
| Auteur: Pim / Supervisor: Pim / Co-auteur: [[]] / Niveau: Beginner/Gevorderd / Paginastatus: Concept. Laatste bewerking: Pim. Zie ook Handleiding. Eerste Hulp Wiki zoekt schrijvers! Schrijf jij ook mee? |
| Snelle Eerste Hulp tips? |
| ehbo.nl Bijtwond |
Een bijtwond van mens of dier kan leiden tot ernstige beschadiging van de huid en onderliggende weefsels. Bijtwonden worden vaak veroorzaakt door honden, katten en (kleine) knaagdieren. Echter moeten ook verwondingen door de snavel van vogels gerekend worden tot de bijtwonden en als zodanig behandeld worden.
Een bijtwond heeft vaak rafelige wondranden als gevolg van verscheuring door tanden en het trekken aan de wond. Aan de buitenzijde is vaak moeilijk te beoordelen hoe diep de wond is en welke weefsels zijn aangedaan. De weefsels kunnen ernstig zijn aangedaan. Door de bijtkracht van het dier kunnen de weefsels gekneusd raken en soms zelfs botten breken.
Daarnaast zijn bijtwonden per definitie besmet (geïnfecteerd), doordat in de mond van mensen en dieren veel verschillende bactieren voorkomen. Bijtwonden van mensen hebben het grootste risico op infectie, omdat de afweer tegen deze 'lichaamseigen' bacteriën vaak slecht is en gevaarlijke infecties kunnen optreden.
Bijtwonden, zowel van mens of dier moeten altijd door een arts gezien worden. De arts zal eventueel antibiotica geven om infectie te voorkomen.
Beten van sommige diersoorten brengen extra risico's met zich mee, zoals kans op hondsdolheid, ook wel Rabiës genoemd. Met name vleermuizen en vossen zijn hier berucht om, maar ook in het buitenland zijn honden niet altijd ingeënt tegen Rabiës en is er een risico op het ontwikkelen van deze dodelijke ziekte. Rabiës zit niet in het standaard vaccinatieprogramma in Nederland. Indien je op vakantie gaat naar een land waar Rabiës voorkomt, kan het aan te raden zijn om je te laten vaccineren. Vraag hierover advies aan een reizigerscentrum of kijk op http://www.lcr.nl.
Daarnaast kan men door een bijtwond van een dier tetanus oplopen. De arts zal dan ook vragen of het slachtoffer tegen tetanus gevaccineerd is.
Zie ook de algemene pagina over wonden en de pagina over beet van hond of kat.
Eerste hulp
- Let op eigen veiligheid, zorg ervoor dat het dier weg is van het slachtoffer en niet opnieuw kan bijten.
- Draag bij voorkeur handschoenen.
- Indien er sprake is van actief bloedverlies, geef dan druk op de wond om de bloeding te stelpen.
- Maak de wond schoon en spoel deze goed uit met stromend kraanwater. Indien er geen water voorhanden is, dan kan eventueel huidontsmettingsmiddel, zoals Sterilon of Betadine gebruikt worden.
- Leg een wonddekverband of wonddrukverband aan en geef steun en rust aan het aangedane lichaamsdeel.
- Verwijs het slachtoffer naar de huisartsenpost.
