Wijzigingen

Aanvankelijk begint het met verwardheid. Beneden de 34o wordt de neurologie complexer. Hersenstamfuncties (reflexen) nemen af en de patient raakt gedesoriënteerd en meer verward. Agitatie speelt een grote rol. Beneden de 32o raakt de patient in kritieke toestand en loopt men het risico op bewusteloosheid en mogelijk coma.

Een belangrijk risico is de cardiale belasting die onderkoeling met zich meebrengt. De hartslag begint te dalen en het hartminuutvolume neemt af. Bovenden is een groot risico wat men in het Nederlands het ‘prikkelbaar hart’-syndroom noemt. Dit is een situatie waarbij de myocyten – de hartspiercellen – prikkelbaar raken voor het minste geringste. Bij transport van het slachtoffer kan vrijkomen van catecholamines (adrenaline e.d.) een potentieel fataal hartimestoornis ontstaan (o.a. ventrikelfibrilleren). Dit kan al voorkomen bij het minste geringste: schudbeweging tijdens transport of hardop praten van de hulpverleners. Elke vorm van stress brengt een significant risico met zich mee.

==Immunologische stoornis==

Minder acuut, maar toch noemenswaardig is een depressie van het immuunsysteem. Zo zijn hypotherme patiënten vatbaarder voor infecties en trauma.