Cookies help us deliver our services. By using our services, you agree to our use of cookies.

Wijzigingen

Ga naar: navigatie, zoeken

Ventrikelfibrilleren

1.934 bytes toegevoegd, 6 dec 2012 18:59
geen bewerkingssamenvatting
{{Status|
|mainauthor= [[WikipediaPim]]|coauthor= [[]]/|controller= [[PimStephan]]|supervisor= [[Stephan]],[[Pim]]
|niveau= [[Handleiding#Niveau|Gevorderd]]
|status= [[Handleiding#Status|IncompleetConcept]]
}}
{{Wikipedia}}
'''Ventrikelfibrilleren''' (ook wel '''kamerfibrilleren''' of '''VF''' genoemd) is een toestand waarbij de spiervezels van de [[ventrikel|hartkamers]] wel samentrekken, maar niet langer gecoördineerd zoals bij een [[sinusritme]], zodat er geen pompfunctie bestaat en de circulatie tot stilstand komt. Hierdoor is er geen bloeddoorstroming meer en treedt [[zuurstoftekort]] in de [[weefsels]] en organen. Hierdoor verliest het slachtoffer binnen 10-15 seconden na het ontstaan van het ventrikelfibrilleren het [[bewustzijn]], en zal, als er niet wordt ingegrepen, binnen ca. 5 minuten onherstelbare hersenbeschadiging optreden, en na meer dan 10 minuten vrijwel zeker de dood intreden.
De enige manier om ventrikelfibrilleren op te heffen '''Ventrikelfibrilleren''' (ook wel '''kamerfibrilleren''' of '''VF''' genoemd) is door een geforceerde elektrische schok toe te dienen aan het levensbedreigende [[hartritmestoornis]] waarbij de hartspiervezels in de [[hart]], kamers ([[ventrikel]]s) niet langer gecoördineerd samentrekken. Bij een handeling die normaal [[defibrillatiesinusritme]] genoemd wordt. Deze elektrische schok zorgt ervoor dat alle worden de hartspiercellen als het ware 'gereset' worden en waardoor (bij een succesvolle schok) aangestuurd vanuit de [[sinusknoop]] en trekken zij min of meer gelijktijdig samen waardoor bloed vanuit de kamers de grote vaten wordt ingepompt. Bij ventrikelfibrilleren ontstaat er echter een soort kortsluiting waardoor het normale hartritme weer oppaktgecoördineerd samentrekken van de hartspiercellen niet langer optreedt en iedere hartspiercel op een willekeurig moment samentrekt. Om deze elektrische schok toe De pompfunctie van de kamers komt hiermee stil te dien liggen en er wordt gebruik gemakt geen bloed meer naar de vitale organen en weefsels rondgepompt: er is sprake van een [[defibrillatorcirculatiestilstand]]. Op een manuele defibrillator kan men door middel Door uitblijven van een hartfilmpje vaststellen of er sprake is aanvoer van ventrikelfibrilleren of een andere zuurstofrijk bloed naar de hersenen treedt [[hartritmestoorniszuurstoftekort]] en kan op waardoor het slachtoffer binnen 10 tot 15 seconden het bewustzijn verliest. in de benodigde hoeveelheid stroom worden ingesteld om een effectieve schok toe te dienenhersenen. De stroom Indien niet snel wordt overgebracht ingegrepen zal door middel van peddels (een soort strijkijzers) die men op voortdurend zuurstoftekort onherstelbare schade optreden aan de borstkas plaatst of doormiddel van pads (elektrodestickers)weefsels en vitale organen. De manuele defibrillator wordt alleen door artsen en verpleegkundigen in het [[ziekenhuisReanimatie]] en op de het toedienen van een elektrische schok ([[ambulancedefibrillatie]] gebruikt. Eerstehulpverleners kunnen gebruik maken van de ) kan deze [[Automatische Externe Defibrillatorhartritmestoornis]] die zelf het hartritme analyseert opheffen en ernstige schade en de juiste instelling regelt indien een schok moet worden toegediendoverlijden voorkomen.
Bij Film op YouTube van een hart met ventrikelfibrilleren tijdens een operatie: http://www.youtube.com/watch?v=HCbawp9ZSnY ====Oorzaken====Ventrikelfibrilleren is een [[hartritmestoornis]] die vaak gezien wordt in de acute fase van een acuut [[hartinfarct]] en is het optreden de belangrijkste oorzaak van ventrikelfibrilleren de voornaamste onmiddellijke doodsoorzaakonmiddellijk overlijden na een [[hartinfarct]]. Ventrikelfibrilleren treedt ontstaat in dat geval op door als gevolg van veranderingen in de hartspier als gevolg van die zijn opgetreden door zuurstoftekort door de afsluiting van een van de [[kransslagaders]]. In het gebied waar zuurstoftekort is, sterven hartspiercellen af waardoor chemische stoffen vrijkomen en er en de geleiding van elektrische signalen veranderdverstoord raakt. Door een soort 'kortsluiting' raakt verandert de aansturing veranderd van de hartspiercellen en treedt ventrikelfibrilleren op. Door het snel correct toepassen van [[reanimatie]] kan voorkomen worden dat de vitale organen door [[zuurstoftekort]] aangetast raken totdat de schok wordt toegediend.  Ventrikelfibrilleren treedt ook vaak op na een ventrikeltachycardie (zie [hartritmestoornissen]). Dit is meestal het gevolg van een oud myocardinfarct.  Daarnaast kan ventrikelfibrilleren spontaan optreden door prikkeling van de hartspiercellen. Soms is er een aangeboren afwijking in het hart zelf waardoor een ongelukkige prikkel of tijdelijke geleidingsverandering van de hartkamers een ritmestoornis veroorzaakt. Met name bij jonge mensen is dit vaak de oorzaak van plotselinge hartdood. Ook afwijkingen in de mineralenbalans in het bloed, [[vergiftigingen]], [[onderkoeling]] en [[zuurstoftekort]] kan aanleiding geven tot ventrikelfibrilleren. ====Behandeling====De enige manier om ventrikelfibrilleren op te heffen is door een geforceerde elektrische schok toe te dienen aan het [[hart]], een handeling die [[defibrillatie]] genoemd wordt. Deze elektrische schok zorgt ervoor dat alle hartspiercellen als het ware 'gereset' worden en waardoor (bij een succesvolle schok) de [[sinusknoop]] het normale hartritme weer oppakt. Om deze elektrische schok toe te dien wordt gebruik gemaakt van een [[defibrillator]]. Op een 'manuele' (handmatige) defibrillator kan men door middel van een hartfilmpje ([[ECG]]) vaststellen of er sprake is van ventrikelfibrilleren of een andere [[hartritmestoornis]]. De arts stelt de benodigde hoeveelheid stroom in om een effectieve schok toe te dienen in op de defibrillator. De stroom wordt overgebracht op het hart door middel van peddels (een soort strijkijzers) die men op de borstkas plaatst of doormiddel van pads (elektrodestickers). De ene elektrode plaatst men onder het rechter sleutelbeen, de andere onder de linker oksel. Hierdoor wordt de stroom door het hart geleid. Tijdens een [[reanimatie]] in het ziekenhuis of door de ambulance wordt ook gebruik gemaakt van aanvullende medicatie om de hartritmestoornis op te heffen.  De manuele defibrillator wordt alleen door artsen en verpleegkundigen in het [[ziekenhuis]] en op de [[ambulance]] gebruikt. Eerstehulpverleners kunnen gebruik maken van de [[Automatische Externe Defibrillator]] die zelf het hartritme analyseert en de juiste instelling regelt indien een schok moet worden toegediend.
[[Categorie:Woordenlijst]][[Categorie:Basic Life Support]]

Navigatiemenu