Hulpdiensten:Ambulance: verschil tussen versies

Uit Eerste Hulp Wiki
Ga naar: navigatie, zoeken
[gecontroleerde versie][gecontroleerde versie]
Regel 11: Regel 11:
 
* Inwendige letsels en shock
 
* Inwendige letsels en shock
 
<br>
 
<br>
====Het waarschuwen van 112====
+
 
Wanneer je 112 belt met een mobiele telefoon wordt eerst gevraagd welke dienst je nodig hebt, zoals
+
 
politie, brandweer of ambulance en vervolgens in welke plaats je je bevindt. Vervolgens word je
+
De ambulance is een rijdende eerste hulpafdeling, waar een (werk)diagnose wordt gesteld en de eerste
doorgeschakeld naar de meldkamer van de ambulance van de regio waarin je zit. Een aantal zaken
+
behandeling wordt gestart. Het doel van de behandeling is de patiënt te stabiliseren zodat deze veilig
moet aan de centralist worden doorgegeven, zorg dus dat je deze informatie al hebt verzameld voordat
+
vervoerd kan worden naar een ziekenhuis waar de verdere diagnostiek en behandeling kan
je belt:
+
plaatsvinden. Ook komt het vaak voor dat de behandeling door de ambulanceverpleegkundige op
 +
locatie volstaat en vervoer naar een ziekenhuis niet nodig is. Niet alleen bespaart men hiermee kosten,
 +
maar neemt ook de druk af op de eerste hulp-afdelingen van ziekenhuizen en is de patiënt zeer vlot en
 +
in de eigen omgeving behandeld. Alle ambulances in Nederland worden bemand door een
 +
ambulancechauffeur en een (gespecialiseerd) ambulanceverpleegkundige. De ambulanceverpleging
 +
werken volgens landelijke gestandaardiseerde protocollen (LPA 7.1).
 +
Ambulances in Nederland kunnen ingezet worden met drie verschillende urgenties. Deze urgenties
 +
worden uitgegeven door de meldkamer ambulancezorg.
 +
<br />
 +
A1-urgentie: een spoedurgentie waarbij de ambulance binnen 15 minuten ter plaatse moet zijn. Er is
 +
dan sprake van een mogelijk levensbedreigende situatie. Bij deze urgentie wordt gereden met optische
 +
en akoestische signalen. Voorbeelden van spoedurgentie zijn onder meer een hartinfarct, ongevallen,
 +
reanimatie.
 
<br>
 
<br>
* Locatie waar het slachtoffer zit/ligt
+
A2-urgentie: een spoedurgentie waarbij geen gebruik wordt gemaakt van optische en akoestische
* Aard en oorzaak van het ongeval (Wat is er gebeurd? [[BasisEH:Ongevalsmechanisme|Ongevalsmechanisme]]?)
+
signalen. Deze urgentie wordt bijvoorbeeld uitgegeven wanneer er een huisarts aanwezig is die heeft
* Aantal slachtoffers
+
geconstateerd dat de patiënt direct naar het ziekenhuis vervoerd moet worden, maar er is geen sprake
* Aard en ernst van de verwondingen
+
van een direct levensbedreigende situatie.
* Leeftijd van de slachtoffers (vermeld altijd of er kinderen bij betrokken zijn)
 
 
<br>
 
<br>
Blijf rustig en spreek duidelijk. Vraag aan de centralist hoe lang het ongeveer zal duren voordat de
+
B-urgentie: besteld vervoer. Met deze urgentie wordt gereden bij het vervoer van patiënten van
[[Hulpdiensten:Ambulance|ambulance]] gearriveerd is. Maak bij voorkeur gebruik van de [[MIST-methode]] zoals hieronder
+
bijvoorbeeld een ziekenhuis naar een verpleeghuis waarbij de patiënt niet met bijvoorbeeld een taxi
beschreven. Wacht de komst van de hulpdiensten af, jij beschikt over kostbare informatie over het
+
verplaatst kan worden.
ongeval en de slachtoffers!
 
<br>
 
Het is belangrijk om het [[BasisEH:Ongevalsmechanisme|ongevalsmechanisme]] duidelijk te vermelden. Voor sommige situaties zoals een [[PBLS:Kinderreanimatie|kinderreanimatie]], een neurotrauma of een hoogenergetisch trauma (HET) zal ook de traumahelikopter
 
worden ingeschakeld.
 

Versie van 16 mrt 2011 om 00:03

In spoedeisende gevallen, of wanneer het slachtoffer niet gewoon vervoerd kan worden dient een ambulance gebeld te worden.
Indicaties voor het bellen van een ambulance zijn:

  • Ernstige stoornis in de ABC of het bewustzijn
  • Ernstig trauma, zoals verkeersongevallen
  • Hoogenergetisch trauma (HET)
  • Wervelletsel, dwarslaesie of ernstig hersenletsel
  • Fracturen van bekken, benen, schedel, (meerdere) ribben
  • Inwendige letsels en shock



De ambulance is een rijdende eerste hulpafdeling, waar een (werk)diagnose wordt gesteld en de eerste behandeling wordt gestart. Het doel van de behandeling is de patiënt te stabiliseren zodat deze veilig vervoerd kan worden naar een ziekenhuis waar de verdere diagnostiek en behandeling kan plaatsvinden. Ook komt het vaak voor dat de behandeling door de ambulanceverpleegkundige op locatie volstaat en vervoer naar een ziekenhuis niet nodig is. Niet alleen bespaart men hiermee kosten, maar neemt ook de druk af op de eerste hulp-afdelingen van ziekenhuizen en is de patiënt zeer vlot en in de eigen omgeving behandeld. Alle ambulances in Nederland worden bemand door een ambulancechauffeur en een (gespecialiseerd) ambulanceverpleegkundige. De ambulanceverpleging werken volgens landelijke gestandaardiseerde protocollen (LPA 7.1). Ambulances in Nederland kunnen ingezet worden met drie verschillende urgenties. Deze urgenties worden uitgegeven door de meldkamer ambulancezorg.
A1-urgentie: een spoedurgentie waarbij de ambulance binnen 15 minuten ter plaatse moet zijn. Er is dan sprake van een mogelijk levensbedreigende situatie. Bij deze urgentie wordt gereden met optische en akoestische signalen. Voorbeelden van spoedurgentie zijn onder meer een hartinfarct, ongevallen, reanimatie.
A2-urgentie: een spoedurgentie waarbij geen gebruik wordt gemaakt van optische en akoestische signalen. Deze urgentie wordt bijvoorbeeld uitgegeven wanneer er een huisarts aanwezig is die heeft geconstateerd dat de patiënt direct naar het ziekenhuis vervoerd moet worden, maar er is geen sprake van een direct levensbedreigende situatie.
B-urgentie: besteld vervoer. Met deze urgentie wordt gereden bij het vervoer van patiënten van bijvoorbeeld een ziekenhuis naar een verpleeghuis waarbij de patiënt niet met bijvoorbeeld een taxi verplaatst kan worden.