Wijzigingen

|coauthor= [[]] |controller= HB

|status= [[Handleiding#Status|IncompleetGecontroleerd]]

De niet traumatische hersenletsels worden besproken op de pagina's: [[niet-traumatisch hersenletsel]] .Bij [[hoofdwonden]] dient men altijd bedacht te zijn op het bestaan van hersenletsel. Veel gebruikte termen rondom hoofd- en hersenletsel zijn:* '''Trauma capitis''': alle verwondingen en letsels aan het hoofd, schedel en hersenen.* '''Hersenschudding''' of '''commotio cerebri'''* '''Hersenkneuzing''' of '''contusio cerebri'''

Bij een ongeval kan er schade optreden direct aan de hersenen, dat primair hersenletsel genoemd wordt. De hersenen zijn omgeven door diverse structuren, zoals de schedel, de hersenvliezen en bloedvaten. Afhankelijk van het ongeval kan er ook secundaire schade ontstaan als gevolg van letsels aan deze structuren, zoals door een bloeding of zwelling van het hersenweefsel. Door de schade die is ontstaan aan de hersenen en de omliggende structuren kan er drukopbouw in binnen de schedel plaatsvinden waardoor meer (secundaire) schade wordt veroorzaakt. Al deze ontwikkelingen hebben zuurstoftekort in het hersenweefsel tot gevolg, waarbij onherstelbare schade kan ontstaan.

Hersenletsels geven vele klachten en symptomen, met als belangrijkste een verandering in het bewustzijn. Sommige symptomen zijn specifiek voor hersenletsel, ze worden hoofdzakelijk bij deze groep gezien. Er zin zijn ook minder specifieke symptomen die bij hersenletsel optreden, zoals misselijkheid en braken, die ook bij buikgriep gezien worden. Sommige symptomen zijn niet heel specifiek, maar maken wel dat men sterk aan hersenletsel denkt.

Er zijn enkele symptomen die met name bij hersenletsel gezien worden, zogenaamde alarmsymptomen. Indien deze gevonden worden moet men er als eerstehulpverlener van uit gaan dat er ook een grote kans op wervelletsel is.

Schedelhersenletsels zijn een categorie ernstige letsels, die kunnen varieren van een 'eenvoudige' hersenschudding (LTSHL) tot zeer ernstige letsels waarbij in korte tijd achteruitgang optreedt met overlijden als gevolg. Het inschatten van de ernst van het hersenletsel is lastig, zeker voor de eerstehulpverlener die in een drukke omgeving zijn werk moet uitoefenen. Hier uit komt voort dat de eerstehulpverlener doorgaans geen risico neemt en van het ergste uit gaat. Deze pagina geeft enkele handvatten om een inschatting te maken, maar bij het geringste vermoeden op schedelhersenletsel, hoe licht ook, wordt altijd een arts gewaarschuwd of worden de [[Hulpdiensten:112|hulpdiensten]] ingeschakeld.

De vitale functies kunnen als gevolg van hersenletsel ernstig gestoord raken, de benadering volgens de [[ABCDE-methodiek]] zorgt voor een gestructureerde benadering. Hersenletsel kan het [[ademcentrum]] in de [[hersenen]] beschadigen, de [[luchtweg]] bedreigen door [[bewusteloosheid]] en diverse reflexen in gevaar brengen. Omgekeerd kunnen stoornissen in andere [[vitale functies]] zoals de [[ademhaling]] en [[circulatie]] leiden tot verminderde bloedtoevoer naar de hersenen, waardoor een zuurstoftekort optreedt en de hersenfuncties in gevaar komen. Daarom is het van belang om de vitale functies regelmatig te controleren en waar mogelijk stoornissen te behandelen om verergering van het hersenletsel te voorkomen.

Een slachtoffer met schedelhersenletsel wordt bij voorkeur plat neergelegd, zodat de bloedtoevoer naar de hersenen optimaal blijft. Bij bewusteloosheid zorgt men voor een vrije luchtweg, bij voorkeur door gebruik van de [[chinlift]] zonder de nek te kantelen, er is immers risico op wervelletsel. Om die reden wordt bij voorkeur de [[stabiele zijligging]] niet uitgevoerd, tenzij het slachtoffer alleen gelaten moet worden. Het draaien van het slachtoffer gebeurt bij voorkeur met gebruik van de [[logg-roll]]. Denk aan het voorkomen van [[onderkoeling]], dek een slachtoffer af met een deken.