Wijzigingen

{{StatusboxStatus| |mainauthor= [[Pim]]|coauthor= [[]]|controller= [[StephanLiem]] |supervisor= [[Supervisor:Pim de Ruijter|Pim]], [[Stephan]]

'''Hartritmestoornissen''' zijn een verstoring van het normale [[sinusritme]] in het hart en treden op bij jong en oud. Sommige hartritmestoornissen treden acuut op en kunnen levensbedreigend zijn, terwijl andere lagere langere tijd bestaan en relatief weinig klachten geven. De oorzaken zijn zeer divers en kunnen zowel in het hart gelegen zijn, als daarbuiten.

* Versnelling van de [[hartfrequentie]] ([[tachycardie]]) of vertraging van de hartfrequentie ([[bradycardie]])

* Pompfunctie van het hart blijft intact of de pompfunctie van het hart is aangedaandoor de ritmestoornis

Deze pagina bespreekt een aantal veel voorkomende hartritmestoornissen en dient met name als achtergrond. In de Eerste Hulp zal de eerstehulpverlener zelden in staat zijn om de precieze hartritmestoornis te achterhalen. Dat is ook niet relevant, het gaat er om dat het probleem snel herkent herkend wordt en gehandeld naar de bevindingen.

Een [[ventrikeltachycardie]], afgekort als VT is een levensbedreigende ritmestoornis waarbij (meestal) het kan gebeuren dat er geen bloed meer wordt rondgepompt. Bij een ventrikeltachcardie is er sprake van een zeer snelle [[hartfrequentie]] doordat , omdat het hart geprikkeld wordt vanuit de geleiding veranderd is kamers (vaak door een litteken na een hartinfarct) en prikkel die dwars door het hart aanstuurt ontstaat in de kamersnormale sinusritme heen "klopt". Door de snelle hartfrequentie is het hart niet meer in staat om zich normaal te vullen met bloed en is deze niet meer in staat om het bloed rond te pompen. Effectief gezien komt daarmee de circulatie stil te liggen en is reanimatie noodzakelijk. Doormiddel Door middel van het toedienen van een elektrische schok ([[defibrillatie]]) en met bepaalde medicijnen (procainamide, amiodarone) kan een ventrikeltachycardie worden opgeheven.

Soms is er bij een ventrikeltachycardie nog wel enige pompfuntie van het hart en is het slachtoffer verminderd aanspreekbaar en vertoont deze verschijnselen van (cardiogene) [[shock]] met bewustzijnsstoornissen, lage bloeddruk, bleekheid en zweten. Een ventrikeltachycardie gaat soms over in [[ventrikelfibrilleren]].

[[Kamerfibrilleren]] of ventrikelfibrilleren (afgekort VF) is een levensbedreigende ritmestoornis waarbij de hartspiercellen ongecoördineerd samentrekken. Er is geen pompfunctie van het hart meer en de circulatie komt tot stilstand. [[Kamerfibrilleren]] soms treedt vaak op na ten gevolge van een [[hartinfarct]]. [[Reanimatie]] is noodzakelijk. Ventrikelfibrilleren kan worden opgeven opgeheven door het toedienen van een elektrische schok met een [[defibrillator]].

Bij [[asystolie]] is er geen elektrische activiteit meer in het hart. Op een hartfilmpje ziet dit er uit als een vlakke lijn. Er is een circulatiestilstand. [[Reanimatie]] is noodzakelijk. Het toedienen van een elektrische schok is niet zinvol. Soms kan met medicatie, zoals atropine en [[adrenaline]] het hart weer op gang gebracht worden. Een asystolie kan optreden na VT/VF. Alleen een asystolie heeft vaak een andere oorzaak, zoals hypoxie.

Bij een [[polsloze elektrische activiteit]] (afgekort als PEA) is er wel elektrische activiteit in het hart (meestal een [[sinusritme]]), maar is het hart niet in staat om bloed rond te pompen. Er is dus effectief gezien een circulatiestilstand waarvoor [[reanimatie]] noodzakelijk is. Het toedienen van een elektrische schok ([[defibrillatie]]) is niet zinvol omdat er 'normale' elektrische activiteit is. Oorzaken van een PEA kunnen onder andere zijn: [[longembolie]], hypovolemische of obstructieve [[shock]].

Bij een zeer trage [[hartfrequentie]], een [[bradycardie]], kan klopt het hart niet langer te traag om voldoende bloed rondpompen rond te pompen om de [[bloeddruk]] op peil te houden. Hierdoor kunnen bewustzijnsstoornissen optreden en zijn er soms verschijnselen van een (cardiogene) [[shock]]. Dit kan door geleidingsstoornisen van het hart ontstaan of door overdosering van medicatie en intoxicaties.

====Boezemfibrilleren of atriumfibrillerenen boezemflutter====[[Boezemfibrilleren]] (medische term atriumfibrilleren) is een veel voorkomende hartritmestoornis, waarbij het hartritme onregelmatig wordt en vaak versneld is. Bij boezemfibrilleren vindt de aansturing van het hartritme niet langer plaats in de [[sinusknoop]] (er is dus geen [[sinusritme]]), maar geven willekeurige hartspiercellen in de boezems elektrische puisjes af. Doordat dit gebeurt met een frequentie tussen 300-600x per minuut versnelt het hartritme naar 100-180/min. Niet alle pulsjes worden voortgeleid door de [[AV-knoop]], het daadwerkelijke hartritme ligt daardoor veel lager. Het hartritme wordt onregelmatig omdat de pulsjes niet met vaste regelmaat worden doorgegeven. [[Boezemfibrilleren]] geeft doorgaans geen problemen met de circulatie, maar geeft wel [[kortademigheid]], moeheid en [[hartkloppingen]]. Boezemfibrilleren kan worden opgeheven met medicijnen of met een elektrische schok ([[cardioversie]]). Er worden bloedverdunners voorgeschreven (bij risico patienten) omdat er stolsels in de boezem kunnen ontstaan omdat deze niet meer normaal samentrekt. Deze stolsels kunnen losschieten en een [[beroerte]] veroorzaken. Bij een [[boezemflutter]] is er een hoge regelmatige frequentie in de boezems van ongeveer 300/min, waarvan de [[AV-knoop]] meestal 1 op de 2 slagen doorgeeft. Dit resulteert in een hartritme van ongeveer 150 slagen per minuut. Het hartritme is regelmatig.

[[Categorie:Woordenlijst]][[Categorie:Circulation]][[Categorie:Incompleet]]