Bloedverdunners

Uit Eerste Hulp Wiki
Versie door Pim (Overleg | bijdragen) op 7 mei 2013 om 08:34
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

Ga naar: navigatie, zoeken
Auteur: Pim / Supervisor: Pim / Co-auteur: [[]] / Niveau: Gevorderd / Paginastatus: Concept. Laatste bewerking: Pim. Zie ook Handleiding.

Eerste Hulp Wiki zoekt schrijvers! Schrijf jij ook mee?


Bloedverdunners (medische term: anticoagulantia) is een groep medicijnen die zorgen dat het bloed 'dunner' wordt, ofwel dat het bloed minder snel stolt. Deze medicijnen worden onder andere gegeven aan patiënten met vaatvernauwingen, na een hartinfarct of herseninfarct, bij vaatprothesen, na een trombosebeen of longembolie enzovoorts. Er zijn eenvoudige bloedverdunners, zoals het 'kinderasprientje': de acetylsalicylzuur, maar ook wat meer geavanceerde die controle van de bloedstolling bij de trombosedienst noodzakelijk maken, zoals sintromitis (acenocoumarol) en marcoumar (fenprocumon).

Ook alcohol heeft een bloedverdunnende werking, bij inname van veel alcohol stolt het bloed minder snel en zal een wondje harder en langer bloeden.

Voor de eerste hulp zijn bloedverdunners met name bij huidverwondingen en schedel- en hersenletsel van belang omdat wonden langer blijven bloeden en er een verhoogd risico is op een hersenbloeding na een val. Bij wonden zal men bij gebruik van bloedverdunners eerder een wonddrukverband aanleggen en het slachtoffer verwijzen naar een arts.

Overleg bij een val op het hoofd bij een oudere die bloedverdunners gebruikt laagdrempelig met een (huis)arts. Soms is het nodig om een scan van het hoofd te maken om te kijken of er door de val naast een hoofdwond geen bloeding in de schedel is ontstaan (zoals het subduraal hematoom).

Lees meer over bloedverdunners op Wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Bloedverdunner.