Wijzigingen

Het De tweede stap van het protocol is het testen van de reactie het bewustzijn van het slachtoffer . Dat is een eigenlijk niet meer dan logische stap in debenadering van , immers zullen we eerst contact maken met het slachtoffer. Een slachtoffer wordt immers altijd aangesproken uit beleefdheid enhulpverleners en omstanders zullen proberen na alvorens te gaan wat er is gebeurd. Soms kan men bij starten met hetbenaderen verlenen van het slachtoffer al direct zien of Eerste Hulp. Indien er een slachtoffer alert acuut levensbedreigende aandoening is , zal het contact kortstondig zijn en dus reageert op aansprekenmen direct het probleem aanpakken.Soms kan het testen van de reactie van het slachtoffer eisen dat het slachtoffer wordt aangeraaktvoordat hij Lijkt er niet een acuut probleem te zijn ogen open doet, soms is dan heeft men wat meer tijd om vragen te stellen over wat er geen reactie op schudden. In principe aan de hand is de response slechtseen korte stap in , wat het protocol, waarin men een eerste schifting maakt[[BasisEH: het slachtoffer reageert wel Ongevalsmechanisme|ongevalsmechanisme]] is endus zullen in eerste instantie de vitale functies niet al te ernstig gestoord zijn of wat je voor het slachtoffer reageertniet en het is dus mogelijk dat er ernstige stoornissen in de vitale functies aanwezig zijnkunt betekenen.

Bedenk dat Bij de eerste benadering van het slachtoffer kan men al veel informatie krijgen, indien het slachtoffer de ogen open heeft en praat, is hij aanspreekbaar. Reageert het slachtoffer niet op aanspreken, dan is het testen zaak om verder te kijken. De controle van de response Response (reactie) heeft dus ook een dynamisch iets isfunctie in het onderscheid maken tussen een acuut bedreigd slachtoffer, of een slachtoffer waarbij niet alleen gekeken wordt of hetje wat meer tijd hebt.</P>Grofweg zijn er twee stappen:# Het slachtoffer goed reageertaanspreken, maar ook getracht wordt nieuwe informatie over het ongevalsmechanisme enbij voorkeur bij zijn voornaam.# Indien geen reactie: voorzichtig aan beide schouders schuddenWaar vroeger de toestand van het slachtoffer in te winnen. Zo zal men pijnprikkel werd gebruikt bij een slachtoffer dat qua vitale functies nietaanspreekbaar was is dat in de hedendaagse Eerste Hulp verlaten om dat deze vaak inadequaat werd toegepast. <p>Het geteste bewustzijnsnivea kan worden ingedeeld doormiddel van de AVPU score, een versimpelde versie van de [[Glasgow Coma Scale]] ofwel EMV.  {| class="wikitable"|-! AVPU !! Testen !! Reactie|-bedreigd | Alert || Het slachtoffer is alert en spreekt met de hulpverlener || Het slachtoffer reageert adequaat op vragen wat er is gebeurd, welke krachten hebben ingewerkt op het |-| Verbal || Het slachtoffer wordt duidelijk aangesproken || Het slachtoffer, waar hetopent de ogen als hij wordt aangesproken|-| Pain || Er wordt geschud of een pijnprikkel toegediend || Het slachtoffer reageert op de pijn door de plaats van pijn heeft. Deze vragen worden echter kort behandeldop te zoeken, te bewegen, pas in het onderdeel Exposure terug te trekken of te kreunen|-| Unresponsive || Er wordt aangesproken en een pijnprikkel toegediend || Er is ergeen reactie op de toegediende prikkels|} ruimte om hier uitgebreid In de Response wordt kortstondig navraag gedaan naar de klachten van het slachtoffer, het [[BasisEH:Ongevalsmechanisme|ongevalsmechanisme]] en andere zaken die op in te gaandat moment van belang kunnen zijn. Een uitgebreide anamnese (vraaggesprek) vindt later plaats als de vitale functies gecontroleerd zijn. Nu dienen deze vragen slechts om een eerste inschatting temaken en informatie te verzamelen over mogelijk bestaande letsels.