Cyanide vergiftiging: verschil tussen versies

Uit Eerste Hulp Wiki
Ga naar: navigatie, zoeken
[gecontroleerde versie][gecontroleerde versie]
Regel 9: Regel 9:
  
  
'''Cyanide vergiftigingen''' of '''vergiftigingen met blauwzuurgas''' zijn levensbedreigend, zowel voor het slachtoffer als voor de (eerste)hulpverlener. Cyanide is een zeer giftige chemische stof die in de chemische- en metaalindustrie veelvuldig gebruikt wordt. Daarnaast komt cyanide vrij bij verbranding van PVC en diverse soorten plastics. Cyanide is zeer giftig voor de mens omdat het in de [[cellen]] processen in de [[mitochondrien]] (belangrijk voor de energiehuishouding) en zuurstofbinding aan het [[hemoglobine]] molecuul blokkeert.<ref>Wikipedia.nl, pagina [http://nl.wikipedia.org/wiki/Waterstofcyanide Waterstofcyanide]</ref>
+
'''Cyanide vergiftigingen''' of '''vergiftigingen met blauwzuurgas''' zijn levensbedreigende [[vergiftiging]]en, zowel voor het slachtoffer als voor de (eerste)hulpverlener. Cyanide is een zeer giftige chemische stof die in de chemische- en metaalindustrie veelvuldig gebruikt wordt. Daarnaast komt cyanide vrij bij verbranding van PVC en diverse soorten plastics en is het aanwezig in uitlaatgassen van auto's. Cyanide is zeer giftig voor de mens omdat het in de [[cellen]] processen in de [[mitochondrien]] (belangrijk voor de energiehuishouding) blokkeert. De energie en zuurstofhuishouding in de cellen komt hierdoor vrijwil direct stil te liggen en symptomen treden zeer snel op.<ref>Wikipedia.nl, pagina [http://nl.wikipedia.org/wiki/Waterstofcyanide Waterstofcyanide]</ref><ref name="tintinalli">Tintinalli's Emergency Medicine, 7th Edition, J Tintinalli (McGrawHill Medical, 2011) ISBN 978-0-07-148480-0</ref>
 +
 
 +
De mens krijgt dagelijks zeer kleine hoeveelheden cyanide binnen, onder andere via de voeding (cassave bevat een stof die tot cyanide wordt omgezet in het lichaam) en door het roken van sigaretten. Het lichaam is echter in staat om cyanide (in de lever) weer om te zetten in een niet schadelijke stof. Soms ontstaan tekenen van een chronische vergiftiging. Komt er echter een grote hoeveelheid tegelijk in het lichaam, dan is het lichaam niet in staat op de cyanide onschadelijk te maken en treden verschijnselen van een acute (ernstige) vergiftiging op.<ref name="tintinalli"/>
  
 
Cyanide of blauwzuurgas ruikt naar amandelen, de geur kan echter niet door iedereen worden waargenomen. Sommige mensen zijn door een genetische afwijking niet in staat het te ruiken.
 
Cyanide of blauwzuurgas ruikt naar amandelen, de geur kan echter niet door iedereen worden waargenomen. Sommige mensen zijn door een genetische afwijking niet in staat het te ruiken.
  
 +
====Opname in het lichaam====
 
Cyanide kan op meerdere manieren worden opgenomen in het lichaam:
 
Cyanide kan op meerdere manieren worden opgenomen in het lichaam:
 
* Door inademing van het gas, bijvoorbeeld wanneer cyanide vrij komt bij verbranding van plastics of bij een bedrijfsongeval. Met name bij slachtoffers ide in een brandende ruimte aanwezig waren waar ook plastic brandde is er een risico op inademen van het gas. Zie ook [[inhalatietrauma]].
 
* Door inademing van het gas, bijvoorbeeld wanneer cyanide vrij komt bij verbranding van plastics of bij een bedrijfsongeval. Met name bij slachtoffers ide in een brandende ruimte aanwezig waren waar ook plastic brandde is er een risico op inademen van het gas. Zie ook [[inhalatietrauma]].
Regel 20: Regel 23:
 
In lage concentraties leidt cyanide tot diverse symptomen. Wanneer het slachtoffer in aanraking komt met hoge doses cyanide treedt de dood direct in. Cyanide is een sterk gif en afhankelijk van het type verbinding is vaak slechts een kleine hoeveelheid nodig om zeer ernstige verschijnselen of overlijden te veroorzaken. Zo is een theelepel cyaankali voldoende om een olifant van 3000kg te vergiftigen.<ref name="acutevergiftigingen">Behandeling van acute vergiftigingen, praktische richtlijnen. J. Meulenbelt et al. (Bohn Stafleu Van Loghum, 1996) ISBN 90-3132042-0</ref>
 
In lage concentraties leidt cyanide tot diverse symptomen. Wanneer het slachtoffer in aanraking komt met hoge doses cyanide treedt de dood direct in. Cyanide is een sterk gif en afhankelijk van het type verbinding is vaak slechts een kleine hoeveelheid nodig om zeer ernstige verschijnselen of overlijden te veroorzaken. Zo is een theelepel cyaankali voldoende om een olifant van 3000kg te vergiftigen.<ref name="acutevergiftigingen">Behandeling van acute vergiftigingen, praktische richtlijnen. J. Meulenbelt et al. (Bohn Stafleu Van Loghum, 1996) ISBN 90-3132042-0</ref>
  
====Symptomen en klachten<ref name="acutevergiftigingen"/>====
+
====Symptomen en klachten<ref name="acutevergiftigingen"/><ref name="tintinalli"/>====
 
De symptomen bij een cyanide vergiftiging zijn afhankelijk van de concentratie waarmee het slachtoffer in contact komt.
 
De symptomen bij een cyanide vergiftiging zijn afhankelijk van de concentratie waarmee het slachtoffer in contact komt.
 
In lage doseringen worden gezien:
 
In lage doseringen worden gezien:
Regel 28: Regel 31:
 
* [[Verwardheid]]
 
* [[Verwardheid]]
 
* Soms [[misselijkheid en braken]]
 
* Soms [[misselijkheid en braken]]
* Soms snelle en diepe ademhaling, gevolgd door afname van de ademhaling en [[hypoventilatie]]
+
* Soms snelle en diepe ademhaling, later gevolgd door afname van de ademhaling en [[hypoventilatie]]
  
 
Ernstige vergiftigingen:
 
Ernstige vergiftigingen:
 +
<br>
 +
Het slachtoffer is verward en suf, heeft een snelle (vaak diepe) ademhaling, heeft snelle hartslag en een lage bloeddruk.
 
* [[Kortademigheid]] en [[zuurstoftekort]]
 
* [[Kortademigheid]] en [[zuurstoftekort]]
 
* Snelle en diepe ademhaling, gevolgd door vertraging en meer oppervakkige ademhaling ([[hypoventilatie]])
 
* Snelle en diepe ademhaling, gevolgd door vertraging en meer oppervakkige ademhaling ([[hypoventilatie]])
* Snelle [[hartfrequentie]]
+
* Snelle [[hartfrequentie]], later een trage [[hartfrequentie]] ([[bradycardie]])
* Intredende [[bewusteloosheid]]
+
* Lage bloeddruk ([[hypotensie]])
 +
* Intredende [[bewusteloosheid]], sufheid
 +
* [[Ademhalingsstilstand]] ([[apneu]])
  
 
Zeer hoge concentraties:
 
Zeer hoge concentraties:
Regel 41: Regel 48:
  
 
Soms worden [[longoedeem]] (uit zich als hevige benauwdheid en reutelen) en tranende ogen gezien. Sommige cyanideverbindingen geven ernstige huidirritatie en blaarvorming.
 
Soms worden [[longoedeem]] (uit zich als hevige benauwdheid en reutelen) en tranende ogen gezien. Sommige cyanideverbindingen geven ernstige huidirritatie en blaarvorming.
 +
 +
Er is meestal geen sprake van [[cyanose]] omdat cyanide de transportcapaciteit van [[hemoglobine]] voor [[zuurstof]] nauwelijks beïnvloed.<ref name="tintinalli"/>
  
 
====Eerste Hulp====
 
====Eerste Hulp====
Regel 46: Regel 55:
 
* Waarschuw zo snel mogelijk professionele hulp in de vorm van [[ambulance]] en [[brandweer]].
 
* Waarschuw zo snel mogelijk professionele hulp in de vorm van [[ambulance]] en [[brandweer]].
 
* Benader het slachtoffer volgens de ABCDE-methodiek.
 
* Benader het slachtoffer volgens de ABCDE-methodiek.
* Geef indien getraind [[toedienen van zuurstof|zuurstof]] met een [[non-rebrathing mask]] met een flow van 15L zuurstof per minuut.<ref>Emergency Medicine, Sixth Edition, Anthony FT Brown (Hodder Arnold Education) ISBN 978-1-444-12013-4</ref>
+
* Geef indien getraind [[toedienen van zuurstof|zuurstof]] met een [[non-rebrathing mask]] met een flow van 15L zuurstof per minuut.<ref>Emergency Medicine, Sixth Edition, Anthony FT Brown (Hodder Arnold Education) ISBN 978-1-444-12013-4</ref><ref name="tintinalli"/>
 
* Indien er sprake is van een ademhalingsstilstand, start [[reanimatie]] ZONDER beademingen. Bij beademen kan men cyanide dat in de uitademingslucht van het slachtoffer zit inademen.
 
* Indien er sprake is van een ademhalingsstilstand, start [[reanimatie]] ZONDER beademingen. Bij beademen kan men cyanide dat in de uitademingslucht van het slachtoffer zit inademen.
 
** Medisch personeel en professionele hulpverleners kunnen gebruik maken van een [[beademingsballon]] bij de beademing van slachtoffers met een cyanide vergiftiging.
 
** Medisch personeel en professionele hulpverleners kunnen gebruik maken van een [[beademingsballon]] bij de beademing van slachtoffers met een cyanide vergiftiging.
Regel 52: Regel 61:
  
 
====Extra informatie====
 
====Extra informatie====
Professionele hulpverleners zullen vitamine B12 (hydroxycobalamine) toedienen per infuus, waardoor de schadelijke werking van het cyanide beperkt wordt.
+
Essentieel in de behandeling van een cyanide vergiftiging door [[professionele hulpverleners]] is het snel herkennen van de vergiftiging en het toedienen van 100% zuurstof. Daarnaast moet de lage bloeddruk bestreden worden door het geven veel vocht via het infuus. Professionele hulpverleners zullen vitamine B12 (hydroxycobalamine) toedienen per infuus, waardoor de schadelijke werking van het cyanide beperkt wordt.
  
 
==Bronvermelding==
 
==Bronvermelding==
Regel 58: Regel 67:
  
  
[[Categorie:Woordenlijst]][[Categorie:Incompleet]]
+
[[Categorie:Woordenlijst]][[Categorie:Vergiftigingen]]

Versie van 7 feb 2012 om 12:33

Auteur: [[]] / Supervisor: Pim / Co-auteur: [[]] / Niveau: Gevorderd/Expert / Paginastatus: Incompleet. Laatste bewerking: Pim. Zie ook Handleiding.

Eerste Hulp Wiki zoekt schrijvers! Schrijf jij ook mee?


Cyanide vergiftigingen of vergiftigingen met blauwzuurgas zijn levensbedreigende vergiftigingen, zowel voor het slachtoffer als voor de (eerste)hulpverlener. Cyanide is een zeer giftige chemische stof die in de chemische- en metaalindustrie veelvuldig gebruikt wordt. Daarnaast komt cyanide vrij bij verbranding van PVC en diverse soorten plastics en is het aanwezig in uitlaatgassen van auto's. Cyanide is zeer giftig voor de mens omdat het in de cellen processen in de mitochondrien (belangrijk voor de energiehuishouding) blokkeert. De energie en zuurstofhuishouding in de cellen komt hierdoor vrijwil direct stil te liggen en symptomen treden zeer snel op.[1][2]

De mens krijgt dagelijks zeer kleine hoeveelheden cyanide binnen, onder andere via de voeding (cassave bevat een stof die tot cyanide wordt omgezet in het lichaam) en door het roken van sigaretten. Het lichaam is echter in staat om cyanide (in de lever) weer om te zetten in een niet schadelijke stof. Soms ontstaan tekenen van een chronische vergiftiging. Komt er echter een grote hoeveelheid tegelijk in het lichaam, dan is het lichaam niet in staat op de cyanide onschadelijk te maken en treden verschijnselen van een acute (ernstige) vergiftiging op.[2]

Cyanide of blauwzuurgas ruikt naar amandelen, de geur kan echter niet door iedereen worden waargenomen. Sommige mensen zijn door een genetische afwijking niet in staat het te ruiken.

Opname in het lichaam

Cyanide kan op meerdere manieren worden opgenomen in het lichaam:

  • Door inademing van het gas, bijvoorbeeld wanneer cyanide vrij komt bij verbranding van plastics of bij een bedrijfsongeval. Met name bij slachtoffers ide in een brandende ruimte aanwezig waren waar ook plastic brandde is er een risico op inademen van het gas. Zie ook inhalatietrauma.
  • Door inname via het maag-darmstelsel kan cyanide worden opgenomen in de maag en darmen.
  • Door contact met de huid waarbij cyanide wordt opgenomen.

In lage concentraties leidt cyanide tot diverse symptomen. Wanneer het slachtoffer in aanraking komt met hoge doses cyanide treedt de dood direct in. Cyanide is een sterk gif en afhankelijk van het type verbinding is vaak slechts een kleine hoeveelheid nodig om zeer ernstige verschijnselen of overlijden te veroorzaken. Zo is een theelepel cyaankali voldoende om een olifant van 3000kg te vergiftigen.[3]

Symptomen en klachten[3][2]

De symptomen bij een cyanide vergiftiging zijn afhankelijk van de concentratie waarmee het slachtoffer in contact komt. In lage doseringen worden gezien:

Ernstige vergiftigingen:
Het slachtoffer is verward en suf, heeft een snelle (vaak diepe) ademhaling, heeft snelle hartslag en een lage bloeddruk.

Zeer hoge concentraties:

Soms worden longoedeem (uit zich als hevige benauwdheid en reutelen) en tranende ogen gezien. Sommige cyanideverbindingen geven ernstige huidirritatie en blaarvorming.

Er is meestal geen sprake van cyanose omdat cyanide de transportcapaciteit van hemoglobine voor zuurstof nauwelijks beïnvloed.[2]

Eerste Hulp

  • Let op de eigen veiligheid, cyanide is zeer giftig en kan in de lucht aanwezig zijn. Niet iedereen is in staat om cyanide te ruiken. Draag voldoende bescherming en ga een ruimte met mogelijke gassen niet binnen. Handschoenen uit de meeste verbanddozen bieden onvoldoende bescherming tegen giftige stoffen. Voorkom dat je in contact komt met cyanide.
  • Waarschuw zo snel mogelijk professionele hulp in de vorm van ambulance en brandweer.
  • Benader het slachtoffer volgens de ABCDE-methodiek.
  • Geef indien getraind zuurstof met een non-rebrathing mask met een flow van 15L zuurstof per minuut.[4][2]
  • Indien er sprake is van een ademhalingsstilstand, start reanimatie ZONDER beademingen. Bij beademen kan men cyanide dat in de uitademingslucht van het slachtoffer zit inademen.
    • Medisch personeel en professionele hulpverleners kunnen gebruik maken van een beademingsballon bij de beademing van slachtoffers met een cyanide vergiftiging.
  • Laat een benauwd slachtoffer in een halfzittende houding zitten.

Extra informatie

Essentieel in de behandeling van een cyanide vergiftiging door professionele hulpverleners is het snel herkennen van de vergiftiging en het toedienen van 100% zuurstof. Daarnaast moet de lage bloeddruk bestreden worden door het geven veel vocht via het infuus. Professionele hulpverleners zullen vitamine B12 (hydroxycobalamine) toedienen per infuus, waardoor de schadelijke werking van het cyanide beperkt wordt.

Bronvermelding

  1. Wikipedia.nl, pagina Waterstofcyanide
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Tintinalli's Emergency Medicine, 7th Edition, J Tintinalli (McGrawHill Medical, 2011) ISBN 978-0-07-148480-0
  3. 3,0 3,1 Behandeling van acute vergiftigingen, praktische richtlijnen. J. Meulenbelt et al. (Bohn Stafleu Van Loghum, 1996) ISBN 90-3132042-0
  4. Emergency Medicine, Sixth Edition, Anthony FT Brown (Hodder Arnold Education) ISBN 978-1-444-12013-4