Schedelbasis fractuur

Subduraal hematoom Pathofysiologie Een subduraal hematoom is gelokaliseerd tussen de dura mater en de arachnoïdea. In het algemeen is er sprake van een veneuze bloeding door verscheuring van venen die aan het oppervlak van het hersenparenchym lopen. Er wordt aangenomen dat er altijd een schedeltrauma aan vooraf is gegaan, al was het maar het stoten van het hoofd tegen een kastje of iets dergelijks. Lang niet altijd is er dan ook sprake van een schedelfractuur. De klachten kunnen acuut ontstaan (bij ernstige letsels) of geleidelijk (sub-acuut door een trivialer ongevalsmechanisme), en kunnen het gevolg zijn van het hematoom zelf, maar ook van de ontstekingsreactie die volgt op de bloeding. Anders dan bij een epiduraal hematoom is er vaak een bijkomende contusie van het hersenparenchym. Het is deze hersencontusie die uiteindelijk de prognose bepaald. Net als bij het epiduraal hematoom kan verplaatsing van hersenweefsel ontstaan en inklemming. Door de kneuzing en het oedeem is het positieve effect van een ontlastende operatie geringer dan bij een epiduraal hematoom. Symptomen Er kan sprake zijn van een wisselend bewustzijn, slaperigheid of cognitieve veranderingen. Ook kan er door de contusie sprake zijn van coma en kan aan de kant van het hematoom de pupil wijd en lichtstijf worden en aan de contralaterale zijde verlamming van de lichaamshelft optreden. Bij plotselinge achteruitgang van neurologische of cognitieve functies bij ouderen moet altijd aan een subduraal hematoom gedacht worden, zeker bij het gebruik van bloedverdunnende medicijnen. Het ongeval is dan in sommige gevallen al meer dan een dag eerder voorgevallen. Het klassieke voorbeeld van een sub-acuut subduraal hematoom is de bejaarde die het hoofd aan een kastje heeft gestoten (minimaal trauma) en in de loop van de dag of enkele dagen steeds suffer wordt. Handelen Het subduraal hematoom wordt uitgevraagd in het protocol bij Disability 1. Na het vaststellen van het subduraal hematoom belt men direct 112 en gaat men uiteraard, indien het slachtoffer bij bewustzijn is, verder met het protocol. Het is van groot belang om de vitale functies te blijven controleren en deze veilig te stellen. Indien het slachtoffer in coma raakt, start dan met het protocol voor slachtoffers buiten bewustzijn. Houdt er bij trauma altijd rekening mee dat er meerdere hersenletsels aanwezig kunnen zijn en dat er een verhoogd risico is op schedel en wervelletsel.