MediaWiki API result

{
    "batchcomplete": "",
    "continue": {
        "gapcontinue": "Reanimatie_van_een_volwassene_met_de_AED",
        "continue": "gapcontinue||"
    },
    "query": {
        "pages": {
            "339": {
                "pageid": 339,
                "ns": 0,
                "title": "Reanimatie",
                "revisions": [
                    {
                        "contentformat": "text/x-wiki",
                        "contentmodel": "wikitext",
                        "*": "{{Status| \n|mainauthor= [[Pim]] \n|supervisor= [[Supervisor:Pim de Ruijter|Pim]] \n|coauthor= [[]]\n|controller= \n|niveau= [[Handleiding#Niveau|Beginner]] \n|status= [[Handleiding#Status|In opbouw]]\n}}\n\n \n'''Reanimeren''' is het kunstmatig overnemen van de [[ademhaling]] en de [[circulatie]] bij een slachtoffer met een [[ademhalingsstilstand]] of [[circulatiestilstand]]. Soms wordt ook gesproken over '''Cardiopulmonale Resuscitatie''' of afgekort '''CPR'''. Alle handelingen bij reanimatie worden vaak samen '''Basic Life Support''' genoemd.\n\nGa direct naar:\n* [[Reanimatie van een volwassene met de AED]]\n* [[Reanimatie van kinderen en baby's]]\n* [[Reanimatie van drenkelingen]]\n* [[Automatische Externe Defibrillator]]\n* [[Luchtwegbelemmering]]\n\n\n==Inleiding==\nEen circulatiestilstand wordt gedefinieerd als een fatale gebeurtenis, waarbij het hart geen effectieve output meer heeft, waardoor de pati\u00ebnt snel zal overlijden. Per jaar overlijden in Nederland ca. 130.000 personen. Van de totale groep overleden personen sterven ongeveer 15.000 personen aan de gevolgen van een circulatiestilstand. Dit geeft een indruk over het potenti\u00eble aantal te redden personen. De oorzaak van een circulatiestilstand kan divers zijn. Meestal is een hartinfarct de oorzaak. Als gevolg hiervan kan ventrikelfibrilleren optreden. Dit is het snel en onsamenhangend samentrekken van de hartspiercellen, waarbij er geen effectieve cardiac output is. Zonder behandeling door deskundigen is dit dodelijk. Om de tijd tot aan de behandeling te overbruggen is de reanimatie bedacht.\n \n==Pathofysiologie==\nZodra er een circulatiestilstand op treedt, vindt er geen zuurstoftransport meer plaats naar de verschillende organen. Hierdoor kan onherstelbare schade ontstaan. Het meest kwetsbaar hiervoor zijn de hersenen. Al na ongeveer 4 minuten circulatiestilstand kan onherstelbare schade in de hersenen optreden. Ook de hartspier zelf en de nieren zijn erg gevoelig voor een verminderd zuurstofaanbod. Een circulatiestilstand wordt veroorzaakt door een hartritmestoornis, zuurstoftekort in de hartspier (myocard) of directe schade aan het hart als gevolg van stomp trauma of penetrerend letsel. Vaak is er een combinatie van zuurstoftekort in de hartspier, met een ritmestoornis als gevolg. De oorzaak van een circulatiestilstand kan primair in het hart gelegen zijn, zoals bij een myocardinfarct of een hartritmestoornis, waarbij de pompfunctie van het hart wegvalt. Daarnaast kunnen ook factoren elders in het lichaam zorgen voor een circulatiestilstand, zoals shock waarbij er onvoldoende circulerend bloedvolume is of waarbij de circulatie als gevolg van een obstructie belemmerd is. Wanneer er een ademstilstand optreedt als gevolg van een luchtwegbelemmering, door schade aan het ruggenmerg of als gevolg van schade aan de hersenen zal dit leiden tot zuurstoftekort in het lichaam met als gevolg dat het myocard onvoldoende bloed en zuurstof aangevoerd krijgt en er schade optreedt. Een steekwond in het hart of een ernstig letsel van de thorax kunnen ook directe schade aan de hartspier geven waardoor deze niet langer normaal functioneert.\n\n==Doel van reanimatie==\nBij een reanimatie wordt de pompwerking van het hart nagebootst. Dit gebeurt door het sternum (borstbeen) richting de wervelkolom te drukken. Hierdoor worden de longen samengedrukt waardoor er bloed via het hart in de circulatie terechtkomt. Zodra de druk van het borstbeen wordt afgehaald, zuigen de longvaten zich weer vol met bloed uit de beide venae cavae. De kleppen in het hart zorgen voor een bloedstroom in de juiste richting. Deze cyclus herhaalt zich als het borstbeen weer wordt ingedrukt. Als deze compressies goed worden uitgevoerd, kan maximaal 30% van de normale circulatie worden ge\u00ebffectueerd. Dit lijkt weinig, maar hiermee kan wel aan het doel van de reanimatie worden voldaan, namelijk de tijd overbruggen totdat professionele hulp arriveert.\n\n==Achtergrondinformatie bij reanimatie==\n===Airway, breathing en 112 bellen===\nHet is van belang bij de [[controle van de ademhaling]] de [[luchtweg]] goed vrij te maken door middel van de [[kinlift]]. Wanneer de kinlift niet goed wordt uitgevoerd is er geen sprake van een vrije luchtweg en kan bij een bewusteloos slachtoffer de ademhaling niet goed beoordeeld worden. Indien er sprake is van een [[trauma]], dan wordt de [[kinlift]] uitgevoerd zonder het hoofd naar achteren te kantelen.\n\nIn de eerste minuten na het ontstaan van een circulatiestilstand kan het zo zijn dat het slachtoffer op een abnormale manier ademt ([[agonale ademhaling]] of [[gasping]]). Zo kan het zijn dat hij amper ademt, zeer onregelmatig ademt of erg luidruchtig naar lucht hapt. Dit moet worden herkent en als teken van een [[circulatiestilstand]] worden opgevat. Snel beginnen met de reanimatie is dan ook vereist. Kijk op de pagina over [[agonale ademhaling]] voor een videofragment. \n \nVlak na een circulatiestilstand kunnen ook trekkingen voorkomen. Bij een slachtoffer dat niet bekend is met epilepsie, moet dit worden opgevat als onderdeel van de circulatiestilstand. De trekkingen zijn meestal niet symmetrisch, dat wil zeggen dat niet beide lichaamshelften dezelfde beweging maken. De trekkingen zijn een reactie op zuurstoftekort in de hersenen.\n \nHet is goed mogelijk dat je twijfelt of er wel of geen circulatiestilstand is. Onderzoek heeft uitgewezen dat ten onrechte beginnen met reanimatie bij een slachtoffer dat geen circulatiestilstand heeft, vrijwel nooit schade oplevert. Niet starten met reanimatie bij een circulatiestilstand is altijd dodelijk. Daarom moet je bij twijfel starten met reanimatie en doorgaan tot er professionele hulp is.\n\nHet waarschuwen van [[112]] is een essentieel onderdeel van het reanimatieprotocol. Immers, wanneer er geen [[professionele hulp]] wordt ingeschakeld komt de [[keten van overleven]] tot stilstand en dalen de overlevingskansen van het slachtoffer drastisch. Essentieel is om een duidelijke melding door te geven, waarbij wordt aangegeven dat het om een reanimatie gaat, de locatie, en de geschatte leeftijd van het slachtoffer. Bij een reanimatie komen altijd twee [[ambulance]]s ter plaatse.\n\n===Borstcompresssies===\n[[Bestand:Handplaatsingreanimatie.png|200px|thumb|right|Handplaatsing op de borstkas.]]\n[[Bestand:reanimatievoorbeeld.jpg|200px|thumb|right|Uitvoering van reanimatie met AED.]]\nEen goede techniek is vereist om effectief te kunnen reanimeren. Zo wordt immers het beste resultaat bereikt met betrekking tot de circulatie en tevens is de kans op het ontstaan van verder letsel (bijvoorbeeld ribbreuken of inwendig letsel) het kleinst. \n \nHet slachtoffer dat gereanimeerd moet worden, moet altijd op zijn rug liggen. Tevens is een harde, niet indrukbare ondergrond vereist. Bij een zachte ondergrond, zoals een matras, druk je het lichaam van het slachtoffer in het matras, in plaats van het indrukken van de borstkas. Hierdoor is de reanimatie niet effici\u00ebnt. Bij een te zachte ondergrond kan het slachtoffer van het bed gehaald worden doormiddel van de Rautekmanoeuvre. Het verplaatsen van de pati\u00ebnt moet de start van de reanimatie echter niet teveel vertragen. Sommige pati\u00ebnten in een verzorgings- of ziekenhuis liggen op een luchtmatras, deze matrassen hebben vaak een speciale CPR-knop, waardoor de lucht snel uit het matras gehaald kan worden en verplaatsing van het slachtoffer niet nodig is. Vaak zijn er in ziekenhuizen ook speciale reanimatieplanken aanwezig die tussen pati\u00ebnt en bed geschoven kunnen worden om een harde ondergrond te cre\u00ebren. Tevens beschikken de meeste ziekenhuisbedden over een knop waardoor het bed automatisch in de reanimatiestand gaat.\n \nHet is belangrijk dat de druk loodrecht op het midden van het borstbeen wordt uitgeoefend, Er mag geen druk worden uitgeoefend op de bovenbuik of op het processus xipho\u00efdeus (onderste punt sternum). Het risico is dat het processus xipho\u00efdeus afbreekt en dat kan schade aan longen, maag of lever veroorzaken.\n \nDe beste positie om te reanimeren is zittend op beide knie\u00ebn naast het slachtoffer, zo dicht mogelijk tegen de bovenarm aan. Vanaf welke zijde de reanimatie plaatsvindt, maakt niet uit. Wel is het goed om het aan beide kanten te oefenen, omdat je niet voor het uitkiezen hebt hoe een slachtoffer uiteindelijk ligt. Onnodig verplaatsen kost immers tijd!\n \nHet geven van borstcompressies gebeurt met gestrekte armen, die loodrecht op het sternum staan. De beweging komt vanuit de heupen en schouders van diegene die reanimeert. Voor het uitoefenen van druk gebruik je je eigen lichaamsgewicht. Het sternum wordt loodrecht in de richting van de wervelkolom gedrukt. Dit gebeurt geleidelijk waarbij het indrukken van het sternum net zo lang moet duren als het omhoog komen. Dit omhoog komen zal spontaan gebeuren. Stotende of onregelmatige bewegingen moeten worden vermeden. \n \nBij een volwassene moet het sternum ongeveer 5-6 cm worden ingedrukt. Na elke borstcompressie mag er geen enkele druk op het sternum staan, maar de handen mogen ook niet los komen. Als er nog wel druk wordt uitgeoefend op het sternum terwijl deze naar boven komt, is er sprake van \u2018leunen\u2019. Dit voorkomt een goede \u2018sponswerking\u2019 van de longen en daardoor heeft het als gevolg dat er minder bloed zal worden rondgepompt. \n \nDe frequentie van de borstcompressies is 100 keer per minuut tot maximaal 120/min. Dit komt neer op iets minder dan 2 keer per seconde. Met elke 30 borstcompressies ben je dus 18 seconden bezig. Na deze borstcompressies worden er 2 beademingen gegeven in 2 pogingen, als een beademing niet is gelukt wordt niet opnieuw geprobeerd. Binnen 5 seconden vanaf het moment dat er wordt gestopt met borstcompressies voor het geven van de beademingen, moet er weer worden begonnen met borstcompressies. Een totale cyclus moet dus 23 seconden duren.   \n \nDe borstcompressies mogen zo min mogelijk onderbroken worden. Tijdens de onderbrekingen daalt de opgebouwde bloeddruk en daarmee de doorbloeding van de vitale organen. Onderzoek heeft uitgewezen dat langere onderbrekingen van de borstcompressies gepaard gaan met slechtere uitkomst na een circulatiestilstand. Dit betekent dat men na het vaststellen van een circulatiestilstand zo snel mogelijk start met borstcompressies, door de controles kort te houden en niet langer dan 10 seconden de ademhaling te controleren. Daarnaast worden de borstcompressies niet langer dan 5 seconden onderbroken om 2 beademingen te geven en gaat men door met het geven van borstcompressies tijdens het plaatsen van de elektrodes van de AED.\n\n===Beademingen===\nOm er voor te zorgen dat ook de longen van het slachtoffer geventileerd worden tijdens de reanimatie, worden er beademingen gegeven in de rustfase tussen de 30 borstcompressies. De lucht om ons heen bevat ongeveer 21% zuurstof, de lucht die wij uitademen bevat nog 16% zuurstof. Uitgeademde lucht bevat nog voldoende zuurstof om een slachtoffer mee te beademen. Tussen de borstcompressies worden 2 beademingen gegeven. Om een effectieve beademing te kunnen geven dient men eerst luchtweg vrij te maken door het toepassen van de chinlift.\n \n====Chinlift====\nBij een slachtoffer dat bewusteloos is, zal door verslapping van de spieren de tongbasis in de luchtweg zakken en deze blokkeren. Hierdoor is het niet mogelijk om de ademhaling te controleren of om beademingen te geven. Door het uitvoeren van een chinlift kan men de luchtweg vrijmaken zodat het mogelijk is om de ademhaling te controleren of effectieve beademingen te geven. Daarnaast zal een bewusteloos slachtoffer met een geblokkeerde luchtweg stikken en daardoor snel komen te overlijden.\n \n====Beademen====\n[[Bestand:beademingvoorbeeld.jpg|300px|right|Uitvoering van reanimatie met AED.]]\nZodra de luchtweg vrijgemaakt is doormiddel van de chinlift kunnen de beademingen gegeven worden. Er wordt tussen de 0,4 en 0,6 liter lucht ingeblazen.\n \nIndien beademen niet lukt of de borstkas niet omhoog komt: kijk in de mond van het slachtoffer naar vreemde voorwerpen of obstructies en verwijder deze. Controleer of de chinlift goed is uitgevoerd. \n \nEr worden tijdens de beademingsfase slechts twee pogingen gedaan om te beademen. Lukt er een beademing niet, doe dan geen nieuwe poging, maar ga gewoon verder met het geven van borstcompressies. Het inblazen van lucht moet rustig en gelijkmatig gebeuren. Indien er te snel of met te veel kracht beademd wordt, bestaat er het risico dat het slachtoffer gaat braken en braaksel in de longen terecht komt (aspiratie). Het slachtoffer moet dan zo snel mogelijk op de zij gelegd worden zodat het braaksel uit de mond kan. Maak de mondholte na het braken leeg om te voorkomen dat er braaksel in de luchtwegen komt.\n \nEr kunnen zich omstandigheden voordoen dat beademen niet mogelijk is, of dat beademen risico\u2019s voor de hulpverlener met zich meebrengt (zie ook hulpmiddelen bij reanimatie). In dat geval mag je ononderbroken borstcompressies geven met een frequentie van 100 keer per minuut tot maximaal 120/min.\n\n==Reanimatie onder bijzondere omstandigheden==\n===Trauma===\nDe uitkomsten van reanimatie na een [[trauma]] zijn zeer slecht. Het slachtoffer met mogelijk wervelletsel wordt niet preventief op de rug gedraaid voor het geval reanimatie later noodzakelijk zou zijn. Daarnaast hebben slachtoffers die na een ongeval gereanimeerd moeten worden geen prioriteit boven slachtoffers met andere stoornissen in de [[vitale functies]] indien er sprake is van meerdere slachtoffers en onvoldoende hulpverleners.<ref>Handleiding Instructeurs Eerste Hulp, bij 26ste druk, 2e editie (Het Oranje Kruis, 2011)</ref> Een slachtoffer dat wel nog enige vorm van vitale functies heeft wordt dus eerst geholpen indien er meerdere slachtoffers bij een ongeval zijn.\n\n===Zwangeren===\nBij een zwangere die tijdens een circulatiestilstand op haar rug ligt, drukt het gewicht van de baarmoeder en baby de onderste holle ader (vena cava inferior) dicht, die iets rechts van het midden in de buikholte loopt. Hierdoor wordt de aanvoer van bloed naar het hart belemmerd en zal er bij reanimatie minder bloed worden rondgepompt. Dit is te voorkomen door onder de rechter flank en heup een opgevouwen deken te leggen, waardoor het slachtoffer iets naar links kantelt en het probleem wordt opgelost. De terugvloed van bloed naar het hart wordt hierdoor bevorderd.\n\n===Niet-reanimerenpenning===\nSommige mensen hebben de uitdrukkelijke wens om '''niet''' gereanimeerd te worden. Zij kunnen dit kenbaar maken doormiddel van een schriftelijke wilsverklaring of de [[niet-reanimerenpenning]] van de NVVE, welke een rechtsgeldige wilsverklaring is. Wanneer de [[niet-reanimerenpenning]] wordt aangetroffen voor aanvang van de reanimatie wordt in principe niet gestart met reanimatie. Er wordt echter niet gezocht naar de aan- of afwezigheid van een penning bij start van de reanimatie. Wanneer reanimatie reeds gestart is en de [[niet-reanimerenpenning]] wordt aangetroffen bij het ontbloten van de borstkas voor het aanbrengen van de [[AED]], dan staat het de eerstehulpverlener vrij om de reanimatie te staken of door te gaan met reanimeren totdat professionele hulpverleners gearriveerd zijn. Professionele hulpverleners zullen dan de reanimatie staken.\n\nLees meer over de [[niet-reanimerenpenning]].\n\n==Externe links==\n* Realistische film over reanimate en de overname door professionele hulpverlening: http://www.cpr112.be\n* Filmpje van Bondi-rescue van succesvolle reanimatie met AED op het strand: http://www.youtube.com/watch?v=KXjEnTHMUow en http://www.youtube.com/watch?v=y_JJHudA4fU&feature=player_embedded#at=23\n<br>\n* Aflevering van Zembla over de matige kansen op succes bij reanimatie van ouderen: \nhttp://zembla.vara.nl/Nieuws-detail.2624.0.html?&tx_ttnews%5Btt_news%5D=49516&tx_ttnews%5BbackPid%5D=1974&cHash=a122b9f30dcc36c76fd60bbe59a71736\n\n==Bronvermelding==\nOp deze pagina wordt onder andere gebruik gemaakt van de volgende bronnen:<ref name=\"NRRBLS10\">Lesboek basale reanimatie inclusief de AED, W de Vries et al (Nederlandse Reanimatie Raad, 2011) ISBN 978-90-811084-3-0</ref><ref name=\"NRR2010\">Richtlijnen reanimatie 2010 in Nederland en Belgi\u00eb, JP Nolan et al. (Nederlandse Reanimatie Raad, 2010) ISBN 978-90-811084-2-3</ref>\n<references/>\n\n[[Categorie:Basic Life Support]]"
                    }
                ]
            },
            "915": {
                "pageid": 915,
                "ns": 0,
                "title": "Reanimatie van drenkelingen",
                "revisions": [
                    {
                        "contentformat": "text/x-wiki",
                        "contentmodel": "wikitext",
                        "*": "{{Status| \n|mainauthor= [[Pim]]\n|coauthor= [[Jop.vandenberg]]\n|controller= \n|supervisor= [[Pim]] \n|niveau= [[Handleiding#Niveau|Gevorderd]] \n|status= [[Handleiding#Status|Incompleet]]\n}}\n\n\nLET OP: Deze pagina is nog niet op inhoud gecontroleerd en kan fouten bevatten.\n\n'''Reanimatie van drenkelingen''' verschilt op enkele punten van de 'normale' [[Reanimatie van een volwassene met de AED|reanimatie van een volwassene]]. Deze worden hieronder besproken. Wanneer je geen cursus of opleiding in het reanimeren van drenkelingen heb gevolgd, volg dan de standaardrichtlijnen van de Nederlandse Reanimatieraad: [[Reanimatie van een volwassene met de AED|reanimatie van een volwassene]].\n\n====Vrijmaken van de luchtwegen====\nTijdens de redding en ook tijdens de reanimatie dient men er rekening mee te houden dat er sprake kan zijn van [[wervelletsel]]. Het slachtoffer wordt dus voorzichtig horizontaal uit het water gehaald en bij het vrijmaken van de luchtweg dient men voorzichtig de [[kinlift]] of [[jawthrust]] toe te passen, zonder de nek te veel te kantelen.\n\nHet heeft geen zin om de mond en luchtwegen vrij van water te maken, zonder de benodigde [[uitzuigapparatuur]] is dit vrijwel niet mogelijk. Routinematig uitzuigen van de mond- en keelholte bij drenkelingen wordt niet aangeraden.<ref name=\"IFARG11\">International first aid and resuscitation guidelines 2011, (International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies, Geneva, 2011) http://www.ifrc.org</ref>\n\n====Risico op letsel van de nekwervelkolom====\nSlachtoffers die in ondiep water hebben gedoken, van een hoge brug zijn gedoken of met hoge snelheid van een vaartuig af geslingerd zijn hebben kans op het bestaan van [[wervelletsel]] van de nek- en rugwervelkolom. Men dient hiermee bij het redden van het slachtoffer uit het water rekening te houden. Maatregelen om de nek te fixeren, zoals het aanleggen van een [[nekkraag]] of het slachtoffer in het water op een [[wervelplank]] leggen mogen de redding en start van een [[reanimatie]] bij een drenkeling die niet ademt niet vertragen.<ref name=\"IFARG11\">International first aid and resuscitation guidelines 2011, (International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies, Geneva, 2011) http://www.ifrc.org</ref> Nadruk ligt op snelle redding en start van [[reanimatie]]. Bij slachtoffer met normale ademhaling of wanneer deze aanspreekbaar zijn neemt men wel tijdens de redding al maatregelen tegen verergering van [[wervelletsel]].\n \n====De rol van beademing bij drenkelingen====\nEen belangrijke oorzaak van de hartstilstand  bij een drenkeling is [[zuurstoftekort]] ten gevolge van een [[ademstilstand]] door water in de luchtwegen. Zodoende worden bij drenkelingen altijd gestart met vijf initi\u00eble beademingen en worden vervolgens borstcompressies met beademingen gecombineerd.<ref name=\"IFARG11\">International first aid and resuscitation guidelines 2011, (International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies, Geneva, 2011) http://www.ifrc.org</ref> Doel hiervan is om het ontstane [[zuurstoftekort]] terug te dringen. Tijdens redding in het water kan (indien getraind) al gestart worden met het geven van beademingen. Verlies bij een verdrinkingsslachtoffer geen tijd met [[alarmeren]], start direct met het geven van initi\u00eble beademingen en reanimatie als het slachtoffer op het droge is. Hiermee wordt het zuurstoftekort teruggedrongen. Ga als je alleen bent zeker \u00e9\u00e9n minuut door met reanimeren voordat je het slachtoffer alleen laat om hulp te halen.<ref name=\"IFARG11\">International first aid and resuscitation guidelines 2011, (International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies, Geneva, 2011) http://www.ifrc.org</ref> Indien er meerdere hulpverleners zijn kan uiteraard wel gestart worden met alarmeren terwijl de reanimatie gaande is.\n\nBeademing kan bij drenkelingen moeilijk zijn. Niet alleen door water of braaksel in de mond/keelholte, maar ook omdat door [[onderkoeling]] de borstkast stugger wordt en er vaak meer druk nodig is om voldoende lucht in de longen te blazen. Verhoogde druk bij beademing geeft overigens ook het risico op het inblazen van lucht in de maag en daarmee braken en [[aspiratie]].\n\n====Toedienen van zuurstof====\nBij reanimatie van drenkelingen heeft het toedienen van zuurstof duidelijk meerwaarde. Het toedienen van zuurstof kan via het [[beademingsmasker]], waarvan sommige modellen een speciale aansluiting hebben voor toediening van zuurstof. Er wordt een flow gebruikt van 12-15 liter zuurstof per minuut. Het [[toedienen van zuurstof]] wordt alleen aangeraden indien men hiervoor een speciale training gevolgd heeft en mag de verdere hulpverlening niet vertragen.<ref name=\"IFARG11\">International first aid and resuscitation guidelines 2011, (International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies, Geneva, 2011) http://www.ifrc.org</ref>\n\n====Braken en lucht in de maag====\nBij alle slachtoffers met een circulatiestilstand bestaat het gevaar dat er lucht in de maag geblazen wordt. Door verslapping van alle spieren zijn ook de kringspieren die de maag afsluiten ontspannen. Bij het verkeerd vrijmaken van de luchtweg of door te beademen met een te hoge druk (hard inblazen, snel inblazen of veel kracht zetten of ongeoefend gebruik van een [[beademingsballon]]) kan er lucht in de maag komen waardoor het risico op braken wordt vergroot.\nOm te voorkomen dat men lucht in de maag blaast kan men gebruik maken van de [[Sellick manoeuvre]], waarbij door druk op het strottenhoofd de slokdarm wordt dichtgedrukt. Deze methode kan echter niet worden toegepast bij slachtoffers met mogelijk nek[[wervelletsel]]. Het is aan te raden de [[Sellick manoeuvre]] alleen te gebruiken indien je hierin getraind bent.\n\nDruk niet op de buik, hierdoor kan het slachtoffer gaan braken. Indien het slachtoffer braakt, pas dan de [[snelle kantelmethode]] toe, bij verdenking op wervelletsel bij voorkeur door het toepassen van de [[log-roll]].\n\n====Borstcompressies====\nDe borstkas is bij drenkelingen vaak stugger door onderkoeling en water in de longen. Hierdoor kan het moeilijk zijn om de benodigde 5-6 centimeter in te drukken. Probeer toch om voldoende kracht te zetten om deze diepte te halen. Wissel iedere 2 minuten van reanimator.\nDe verhouding van de borstcompressies is zoals bij de [[reanimatie van een volwassene met de AED|reanimatie van een volwassene]] hetzelfde, namelijk 30 borstcompressies afgewisseld met 2 beademingen.\n\nHet geven van borstcompressies wanneer het slachtoffer zich nog in het water bevindt is niet zinvol en wordt afgeraden.<ref name=\"IFARG11\">International first aid and resuscitation guidelines 2011, (International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies, Geneva, 2011) http://www.ifrc.org</ref>\n\n[[Categorie:Woordenlijst]]\n\n====Gebruik van de AED====\nDe [[Automatische Externe Defibrillator]] kan bij drenkelingen gewoon gebruikt worden. Wel wordt eerst de borstkas afgedroogd alvorens de elektroden te bevestigen. In veel gevallen zal de AED geen schok adviseren, omdat er als gevolg van zuurstoftekort geen schokbaar ritme is opgetreden, of omdat er nog een normaal hartritme is dat niet voldoende kracht geeft voor een goede circulatie. Soms is er wel sprake van [[ventrikelfibrilleren]] en zal de AED toch een schok adviseren. De AED wordt daarom bij een drenkeling altijd aangesloten.\n\nDe reanimatie richtlijnen van 2010 verwijzen slechts naar specifieke cursussen voor reanimatie van drenkelingen. Hier beschrijven we kort een en ander over reanimatie van drenkelingen. Het voelen naar de halsslagader bij een drenkeling of [[onderkoeling|onderkoeld]] slachtoffer is zeer moeilijk en wordt afgeraden als de hulpverlener hier niet specifiek in getraind is.\n\nDe eerste stap is [[redding van een drenkeling]]. Een aantal speciale aspecten hiervan wordt besproken op de pagina over [[verdrinking]].\n\n==Uitvoering van reanimatie bij drenkelingen==\nAfhankelijk van de setting waarin de redding plaatsvindt kan reanimatie op het vaste land starten, of reeds gestart zijn in het water of op een reddingsvaartuig.\n\n===Danger===\nOngeacht de situatie, de veiligheid van de hulpverlener staat bovenaan, dit geld voor de redding, maar ook voor de reanimatie.\n\n* Let op [[veiligheid]]. Ga na of de situatie veilig is voor zowel jezelf, andere hulpverleners, de omstanders als het slachtoffer. Lees ook [[Veiligheid en hygi\u00ebne]].\n* Verplaats het slachtoffer het slachtoffer naar een geschikte plaats om hem te reanimeren, bij voorkeur op het vaste land of een reddingsvaartuig.\n* Het slachtoffer dient bij voorkeur horizontaal uit het water gehaald te worden, om schommelingen in de [[bloeddruk]] en vermenging van koud bloed vanuit de ledematen met de vitale organen te voorkomen.\n\n===Response===\n* Kniel op schouderhoogte naast het slachtoffer.\n* Schud voorzichtig aan beide schouders van het slachtoffer en vraag luid en duidelijk: \u201cGaat het?\u201d \"Doe de ogen eens open!\"\n* Als het slachtoffer niet reageert: \n\n===Shout for help===\n* Indien het slachtoffer niet reageert op aanspreken en schudden, bel dan 1-1-2 en laat een AED halen. Zeg dat het om een drenkeling gaat. Roep collega's op via de portofoon of stel de [[Reddingsbrigade]] op de hoogte. Laat het slachtoffer niet alleen.\n\n===Airway===\n* Leg het slachtoffer op de rug op een harde ondergrond, maak knellende kleding rond de nek en borstkas los.\n* Plaats een hand op het voorhoofd, en twee vingers onder de kin. Kantel het hooft lichtjes naar achteren terwijl je de kin lift. Dit is de [[kinlift]].\n\n===Breathing===\nControleer de ademhaling: terwijl je de kin lift kijk luister en voel je maximaal 10 seconden of er ademhaling aanwezig is. \n* Kijk of de borstkas omhoog komt en of er adembewegingen zijn. \n* Luister aan de mond en neus of je geluid hoort. \n* Voel met je wang of er luchtstroom is. \n* Wees bedacht op [[agonale ademhaling]] ([[gasping]]), dit is g\u00e9\u00e9n normale ademhaling!\n* Als het slachtoffer niet beweegt, zijn ogen niet opent en niet of niet normaal ademt of als je twijfelt: geef 5 initi\u00eble beademingen en bel 112. \n\n===Initi\u00eble beademingen===\n* Maak de luchtweg vrij doormiddel van de [[kinlift]] of [[jawthrust]].\n* Gebruik eventueel een [[beademingsmasker]] of [[Kiss-of-life]].\n* Geef vijf effectieve beademingen, in maximaal vijf pogingen.\n* Indien getraind en beschikbaar, geef dan [[zuurstof]] via het [[beademingsmasker]].\nNB: beademing bij een drenkeling kan meer kracht kosten dan bij een 'normale' reanimatie, omdat door [[onderkoeling]] de borstkas stugger is en de longen gevuld kunnen zijn met water. Wees echter voorzichtig met het zetten van te veel kracht, de maag is vaak gevuld met water en wanneer er bij krachtig beademen lucht in de maag komt kan het slachtoffer gaan braken.\n\n===Start de reanimatie===\nGeef borstcompresies\n* Zorg dat het slachtoffer op een harde ondergrond ligt, trek een dikke winter jas uit en leg een in bed liggend slachtoffer eventueel op de vloer.\n* Plaats de hiel van de ene hand midden op de borstkas.\n* Plaats de hiel van de andere hand op de eerste hand.\n* Haak je vingers in elkaar en zorg dat ze de borstkas niet raken en strek de armen.\n* Druk het borstbeen loodrecht 5 tot 6 centimeter in.\n* Laat het borstbeen volledig terugveren, maar zorg dat je handen contact blijven houden met de borstkas.\n* Geef borstcompressies in een tempo van 100 keer per minuut, maximaal 120 keer per minuut.\n* Geef 30 borstcompressies en ga vervolgens verder met 2 beademingen (zie onder).\n\nGeef 2 beademingen\n* Overweeg, indien getraind in, het gebruik van een Kiss-of-Life of pocketmask ter bescherming van de hulpverlener.\n* Maak de luchtweg opnieuw vrij door het hoofd naar achteren te kantelen en de kin  op te tillen ([[Chinlift]]).\n* Knijp de neus dicht.\n* Neem zelf een normale ademteug.\n* Plaats je mond geheel over de mond van het slachtoffer.\n* Blaas gedurende 1 seconde lucht in het slachtoffer en kijk of borstkas goed omhoog komt.\n* Haal je mond van de mond van het slachtoffer en kijk of de borstkas weer inzakt na de beademing.\n* Geef nog een beademing.\n* Begin weer met 30 compressies.\n\nKomt de helper terug vraag hem/haar de ambulance op te wachten en deze naar de drenkeling te begeleiden. Vraag een medehulpverlener om hulp met de reanimatie, idealiter wissel je om de 2 minuten van hulpverlener in verband met vermoeidheid.\n\n===Gebruik de AED===\n'''Activeer de AED'''\n* Zet de AED aan, door op de 'aan'-knop te drukken of de klep te openen.\n* Ontbloot de borstkas. Verwijder alle bovenkleding en eventueel de BH. Onderbreek de compressies niet of zo kort mogelijk.\n* Volg nauwgezet de instructies van de [[AED]].\n* Droog de borstkas voor het plakken van de elektroden goed af.\n* Haal de elektroden uit de verpakking. \n* Bevestig de elektroden op de ontblote borstkas volgens de illustraties op de elektroden.\n** Een elektrode wordt geplaatst midden onder het rechter sleutelbeen, maar niet over de tepel.\n** De andere elektrode wordt geplaatst onder de linker oksel.\n\n'''Ritmeanalyse'''\n* Volg nauwgezet de instructies van de [[AED]]. \n* Zorg dat niemand het slachtoffer aanraakt als de AED het hartritme analyseert.\n\n'''Schokopdracht'''\n* Geeft de AED een schokopdracht? \n* Bij een volautomatische AED: zorg dat iedereen afstand houdt van het slachtoffer terwijl de AED aftelt voor het geven van de schok.\n* Bij een semi-automatische AED: zorg dat iedereen afstand houdt van het slachtoffer en druk op de rode knipperende schokknop volgens aanwijzing van de AED. Kijk voor het indrukken van de knop nogmaals of niemand het slachtoffer aanraakt en zeg 'Iedereen los'! Druk vervolgens op de schokknop.\n\n'''Reanimeren'''\n* Volg nauwgezet de instructies van de [[AED]].\n* Begin na een schok of als de AED geen schok adviseert onmiddellijk met borstcompresies afgewisseld met beademingen.\n\n\n\nIndien het slachtoffer een normale ademhaling krijgt en begint te bewegen, leg hem dan in de stabiele zijligging en bescherm hem tegen verdere [[onderkoeling|afkoeling]].\n\nZie ook: [[Verdrinking]]\n\n==Bronvermelding==\nOp deze pagina is onder andere gebruikt gemaakt van de volgende bronnen:<ref name=\"ehwater\">Eerste Hulp bij Waterongevallen, H. van der Pols, 1e druk (Het Oranje Kruis 2007) ISBN 978-900692096-3</ref>\n<references/>\n\n[[Categorie:Basic Life Support]][[Categorie:Waterongevallen]]"
                    }
                ]
            }
        }
    }
}